„Tętno pod tynkiem. Warszawa Mirona Białoszewskiego”

Trzydzieści lat po śmierci Mirona Białoszewskiego młodzi uczeni rysują podwójną mapę jego Warszawy. Pokazując, co widział z okien na Chamowie, przypominają objawienie na Siekierkach. Uświadamiają, że Parysów z „Osmędeuszy” istniał realnie, choć wojna wymazała go z planu miasta. Proponują czytanie jego prozy jako rozwiązywanie zagadki – przełożenie punktów przestrzeni na utajoną siatkę relacji i interakcji. [Od wydawcy]
__________

„Tętno pod tynkiem. Warszawa Mirona Białoszewskiego” jest próbą czujnego wsłuchania się w jego miejską, autobiograficzną opowieść o miejscu.

Młodzi uczeni proponują czytanie i interpretowanie utworów Białoszewskiego przypominające rozwiązywanie zagadki: śledzenie wskazówek rozsianych w utworze, a następnie uruchomienie ich w procesie opisywania miejskiej topografii